7 mei – Urrugne / St. Jean de Luz / Simone Thion de la Chaume Trophy 2017
Gisteravond waren we “geland” in Pays Basque. Vandaag hebben we heerlijk uit kunnen slapen, heerlijk vers ontbijtje gehad, warme broodjes gehaald bij de bakker (? op zondag) en vervolgens onze voorbereiding afgewerkt.
Via een scenic route naar Ilbarritz gereden:
1) Inslaan & oefenen op Golf Centre Ilbarritz. Loskomen, oefenen op rotatie en ritme, tempo doeloe, 120-150 ballen weggeslagen in 2 uur tijd. Opbouwend van wedges naar houten met de even stokken en afbouwend met ijzer 9 & SW.
Via dezelfde scenic route naar Club de Golf Chantaco.
2) Putten!!! Eerst gevoel voor snelheid krijgen. De hele green afgeputt. Vervolgens een oefening gedaan op mijn cruciale afstanden (tussen 4-6 voet).
De volgende oefening – een soort van ronde – tussen de 6-9 voet). In competitie met twee van mijn leerlingen; Marielle en Antien, een Triangle Oefening gedaan. Antien won met 20 punten, ik had er 19 en Marielle 8 punten.
We zijn zo’n twee uur bezig geweest. De tijd vervloog, dat lag vast aan het mooie weer.
Terug bij ons verblijf hebben we heerlijk weggebubbled in de jacuzzi alvorens we ons avondmaal voorbereide.
8 mei – officiële oefendag & registratie…
Vanochtend weer een briljant ontbijtje gehad. Vroeg naar de Club de Golf Chantaco voor registratie en de enige oefenronde. De baan is prachtig en tricky. De drives goed plaatsen en dan iedere hole op de green aan de goede kant van de vlag liggen. De tees zijn redelijkerwijs dezelfde als de LET voor het Frans Open. De fairways mogen wel iets korter gemaaid worden. De greens op een paar na zijn prima. Iedere dag worden ze sneller.
Huiswerk gemaakt, nog ff verder getraind op de putting green & tijd om te relaxen. Morgen vroeg uit de veren. Voor de menigte ben ik weer de rookie. #10:00uurTeeTime
9 mei – 1ste ronde Trophée Simone Thion de la Chaume 2017 Golf de Chantaco.
Om 6:30 uur stond ik bij de bakker ons ontbijtje te regelen. Hmmmm, vers brood.
Vandaag was het de eerste internationale wedstrijd in het buitenland sinds 10 jaar ?… De vlindertjes kwamen best wel ff voorbij.
De voorbereiding verliep haastig en vanaf de 1ste tee, nog voor onze afslag, konden we wachten op de flight voor ons. Dat hielp het tot rust komen niet en prompt opende ik de eerste score met een volwaardige 3 putt op hele snelle greens #NotSoGood. Hierdoor moest ik wel de eerst volgende 5 holes de billen knijpen met putten ?. 1 bogey & 9 parren achter elkaar.
Een paar hele mooie up & downs gemaakt, zelfs na een unplayable voor par vanaf 148 meter ??… De tweede negen was steady met twee domme bogeys en maar 1 nette birdie.
Uiteindelijk was mijn score beter dan hoe ik speelde.
Na het spelen heel even putten geoefend, maar de jacuzzi lonkte om alle pijnlijke lichaamsdelen wat wellness te geven.
Later in de middag gezellig met de meute een tripje Biarritz gedaan, wat kleinigheden geshopt en heerlijk gegeten.
Voldaan weer thuis om te rusten en om morgen weer vroeg een tripje naar de bakker te maken en het hele riedeltje aan voorbereidingen weer af te werken. Wat mij aan het einde van de dag verbaasde was dat ik gedeeld 4de stond…
10 mei – 2de ronde Trophée Simone Thion de la Chaume 2017 Golf de Chantaco.
Om 8:00 uur stond ik wederom bij de bakker ons ontbijtje te regelen. Iedere ochtend ook een heerlijke fruit smoothie gemaakt voor het grut. Met veel meer rust gingen we naar de golfbaan dan de dag te voren. De routine van ontbijt, vertrek naar de golf, warming-up en prepareren voor het spelen in een wedstrijd was weer een beetje terug. De vlindertjes waren er wel maar speelden me geen parten, alhoewel ik op hole 1,2 en ook 3 aan de verkeerde kant van de vlag lag en dus super snelle puttjes had waar je echt hartkloppingen van krijgt verliep het allemaal okay. Ik speelde beter dan de 1ste ronde en het scoren ging ook goed. Uiteindelijk 5 birdies en 4 bogeys met redelijk steady spel. De mooiste par kwam op hole 5, na een unplayable na de afslag, een drop en een up & down vanaf 148 meter met een ijzer 6 (ijzersterke 6), gevolgd met een birdie op hole 6 en een super strakke par op hole 7.
Na 18 holes rolde er een nette score uit: Soixante Neuf! 69!
Na deze ronde, het ongelooflijke en onverwachte gebeurde, stond ik bovenaan de leaderboard. Ik was zelfs 3 slagen los. Terug naar huis en wat was ik blij met de jacuzzi! Weg bubbelen…ik had zoveel spierpijn doordat mijn meniscus (gescheurde meniscus) best wat opspeelde op deze heuvelachtige baan. s’Avonds hadden we het gala diner, onderweg er naar toe opende zich de poorten van de hemel en was het meer dan stormachtig en heftige regen met onweersbuien. De baan stond blank. De dress code van het gala diner was dit jaar een Roze Lacoste Shirt met het logo van de Trophée erop. Wat een leuk aangezicht zo’n menigte met allemaal hetzelfde shirtje aan.
11 mei – 3de & finale ronde Trophée Simone Thion de la Chaume 2017 Golf de Chantaco.
Weer redelijk vroeg uit de veren om de gang te maken naar de bakker om ons ontbijtje te regelen. Je wordt wakker en je probeert de routines te handhaven alhoewel je je bewust bent dat je toch wel met iets meer dan vlindertjes wakker wordt. Je probeert alles te reguleren alsof het gewoon weer een wedstrijd dag is.
Uiteindelijk bleek ik mijn gprs gadget voor afstand metingen tot voorkant green, midden green & achterkant green vergeten te hebben in de auto. Dus moest Mariëlle het alsnog naar me brengen… Tsja dat was ff door de vlindertjes. De laser had ik gelukkig wel.
Na de warming-up aan de andere kant van de weg kreeg ik de Bushnell Neo overhandigd door Mariëlle die dus twee keer op en neer gereden was vanaf ons verblijf. FF tot rust komen op de green, eerst lange puttjes oefenen voor de snelheid van de green voordat ik me wat meer concentreerde op de kortere puttjes en de akelige puttjes die je vaker op Chantaco zult overhouden.
Tijd om te gaan…!
Goh, wat was ik zenuwachtig, “beyond’ vlindertjes. Ik speelde met Maria Orueta (Spanje) en Susan Moon (USA).
Ik sloeg een super drive op hole 1, de 2de slag was te goed (adrenaline) en daardoor net iets te lang waardoor ik een “awkward” chip over had. De up en down mislukte, bogey. Come on – steady the nerves now Mette Hole 2 werd al wat rustiger en maakte ik een super par… Daar in tegen dacht ik alles onder controle te hebben op hole 3, maar toch door de zenuwen miste ik het feit dat de afslagplek veel meer naar rechts was opgezet… en prompt door mijn voorkeurs balvlucht jas ik de bal de touwen in… Een prima herstel schot, helaas gevolgd door een 3 putt. Alsjeblieft…over 3 holes de hele voorsprong verspeeld en +3…! Gelukkig werd ik toen wakker! Fairway’s en greens werd mijn opdracht! Hole 4 & 5 twee nette parren, hole 6 een hele nette birdie (bijna chip in eagle), hole 7 een prachtige par… de rust was terug in het spel. Alleen op hole 12 nog ff een hick-up, maar alle andere holes kansen voor birdies. Hole 16 een super birdie tegen de wind in en toen was ik 5 slagen los ten opzichte van het veld. Hole 17 was een freubel par… en hole 18 was ik me te bewust van het feit dat ik geen gekke dingen meer moest doen om de wedstrijd te winnen. Een korte stok vanaf de tee, tweede slag op de green, toch mooi willen eindigen en dus een 3-putt als finish voor een bogey, maar de overwinning wel binnen gehaald. Wat was nou het mooiste…? Dat mijn moeder er de laatste hole bij was…
